กระเบื้องยาง วัสดุที่เคยเชย
เมื่อได้ยินคำว่ากระเบื้องยาง ผมก็นึกถึงภาพพื้นห้องเรียนในศูนย์ฝึกนักศึกษาวิชาทหาร ที่เรียกกันง่ายๆ ว่า “ศูนย์ฝึก ร.ด.” แผ่นยางจัตุรัสบาง ๆ ผิวแน่นแข็งกับสีด้าน ๆ พื้นผิวมีรอยขีดสีจาง พอให้ไม่รู้สึกว่าเรียบเกิน กับมุมที่แตกหักเผยอให้เห็นความบาง และกาวดำแห้งกรังที่อยู่ข้างใต้ บวกกับสภาพใช้งานรับใช้ชาติมาอย่างทรหดแสนนาน... ดูแล้วกันดารยิ่ง ประสบการณ์เมื่อหลายสิบปีที่แล้วนะครับ ตอนนี้ศูนย์ฝึก ร.ด.อาจเปลี่ยนวัสดุพื้นไปแล้ว ที่จริงกระเบื้องยางที่ว่าเป็นวัสดุปูพื้นที่ถูกและทนทาน ที่สาธารณะอย่างโรงพยาบาล สถานที่ราชการ จึงเลือกใช้ อย่างศูนย์ฝึก ร.ด. ที่ต้องผ่านคอมแบทนับร้อยกับพฤติกรรมลากโต๊ะเก้าอี้ทารุณก็นับว่าเลือกใช้วัสดุได้ถูกต้อง เพราะกระเบื้องยางแบบนั้นทั้งทนทั้งถูก ซ่อมแซมได้ไม่ยาก (ถ้าคิดจะซ่อมแซม) แต่กระเบื้องยางสมัยนี้พัฒนาไปมาก ไม่ได้มีภาพลักษณ์แค่ อึด ถึก ทน อีกต่อไป
อันที่จริงต้องขอออกตัวสักหน่อย ว่าแต่ก่อนกระเบื้องยางก็มีหลายเกรด ที่คุณภาพสูงจะมีความนิ่มเหนียว ไม่เปราะ หรือเป็นแบบผืนใหญ่ สามารถปูและเชื่อมรอยต่อได้แนบเนียน ซึ่งมักใช้กันในโรงพยาบาล ห้อง Lab และสำนักงานไฮโซ ฯลฯ แต่กระเบื้องยางที่จะพูดถึงตอนนี้คือชนิดที่ทำตลาดมาเพื่อบ้านพักอาศัย ออกมาเป็นรูปแบบกระเบื้องยางลายไม้ที่ดูอบอุ่นนุ่มนวลจนแข่งกับพื้นลามิเนตและพื้นไม้ได้สบาย จุดเด่นที่เนื้อกระเบื้องยางทนทาน ผิวทนลอยขูดขีด (มากกว่าไม้) เนื้อวัสดุรวมและระบบการติดตั้งที่กันน้ำได้ (อาจถึงขั้นผ่านวิกฤติน้ำท่วมได้) เปียกน้ำก็ไม่ลื่น ใส่รองเท้าเดินก็ไม่ก้อง เดินเท้าเปล่าในสภาพอากาศเย็นก็ไม่เย็นยะเยือกต่อฝ่าเท้า (แบบกระเบื้องเซรามิกหรือหิน) และง่ายต่อการปรับปรุงเปลี่ยนแปลง (ลอกง่ายเมื่อเทียบกับกระเบื้อง ปูง่าย เพราะต้องการแค่พื้นเรียบๆ) จึงทำให้กระเบื้องยางเป็นตัวเลือกวัสดุที่น่าสนใจ
ระบบการปูก็มีทั้งแบบใช้กาว ไม่ใช้กาว เข้าลิ้น ไม่เข้าลิ้น แต่ละอย่างมีดีมีเสียต่างกันไป จุดด้อยก็ย่อมมีเช่นกัน ตรงที่แม้จะดูเหมือนไม้มาก เพราะมีทั้งลาย Random และร่องไม้เสมือนจริง แต่อย่างไรเสียกระเบื้องยางก็มีผิวสัมผัสที่ต่างจากไม้ เดินเท้าเปล่าแล้วรู้ได้จะมีความหนึบของยางมากกว่า และหากอุณหภูมิห้องเปลี่ยนไป กระเบื้องยางจะหดตัวเห็นเป็นร่องซึ่งเก็บฝุ่นและทำให้ดูแล้วความสวยลดลง กระเบื้องยางอาจทนทานไม่เท่ากระเบื้องเซรามิก จะดูโทรมได้ภายใน 7 -10 ปี และชื่อกระเบื้องยางก็ฟังดูไม่หรู แต่กระเบื้องยางลายไม้หลายรุ่นก็ดูดีและราคาก็สูงขึ้นตามความสวยงาม
คำว่ากระเบื้องยางจึงมีทั้งแบบศูนย์ฝึกร.ด แบบ ห้องแลป, โรงพยาบาล และแบบลายไม้ดูดีไว้ในคำๆ เดียว (บางกรณีใช้คำว่า ”กระเบื้องไวนิล” ก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาได้) ของดีทุกสถานการณ์ไม่มีในโลก แต่กระเบื้องยางสมัยใหม่ กำลังเป็นวัสดุมาแรงด้วยคุณสมบัติอเนกประสงค์ซึ่งใช้ได้ทั้งในพื้นที่สาธารณะ ร้านค้า และบ้านพักอาศัย เมื่อมาด้วยภาพลักษณ์ที่ดูดี จึงแนะนำให้ใช้ได้เต็มปากเต็มคำ ลืมภาพกระเบื้องยางในอดีตไปได้เลย เปรียบเทียบเป็นคนที่เคย อึด ถึก ทน ใช้ชีวิตเปื้อนฝุ่นเปื้อนดินทรหดมานักต่อนัก บัดนี้คนๆ นี้เริ่มรู้จักแต่งตัวเข้าสังคมโดยยังไม่ลดความ อึด ถึก ทนลงไปเลย เลือกคู่ชีวิต เอ้ย! พื้นห้องพื้นบ้านเมื่อไหร่ ลองพิจารณากระเบื้องยางดูนะครับ
By : นิธิพันธ์ วิประวิทย์
อันที่จริงต้องขอออกตัวสักหน่อย ว่าแต่ก่อนกระเบื้องยางก็มีหลายเกรด ที่คุณภาพสูงจะมีความนิ่มเหนียว ไม่เปราะ หรือเป็นแบบผืนใหญ่ สามารถปูและเชื่อมรอยต่อได้แนบเนียน ซึ่งมักใช้กันในโรงพยาบาล ห้อง Lab และสำนักงานไฮโซ ฯลฯ แต่กระเบื้องยางที่จะพูดถึงตอนนี้คือชนิดที่ทำตลาดมาเพื่อบ้านพักอาศัย ออกมาเป็นรูปแบบกระเบื้องยางลายไม้ที่ดูอบอุ่นนุ่มนวลจนแข่งกับพื้นลามิเนตและพื้นไม้ได้สบาย จุดเด่นที่เนื้อกระเบื้องยางทนทาน ผิวทนลอยขูดขีด (มากกว่าไม้) เนื้อวัสดุรวมและระบบการติดตั้งที่กันน้ำได้ (อาจถึงขั้นผ่านวิกฤติน้ำท่วมได้) เปียกน้ำก็ไม่ลื่น ใส่รองเท้าเดินก็ไม่ก้อง เดินเท้าเปล่าในสภาพอากาศเย็นก็ไม่เย็นยะเยือกต่อฝ่าเท้า (แบบกระเบื้องเซรามิกหรือหิน) และง่ายต่อการปรับปรุงเปลี่ยนแปลง (ลอกง่ายเมื่อเทียบกับกระเบื้อง ปูง่าย เพราะต้องการแค่พื้นเรียบๆ) จึงทำให้กระเบื้องยางเป็นตัวเลือกวัสดุที่น่าสนใจ
ระบบการปูก็มีทั้งแบบใช้กาว ไม่ใช้กาว เข้าลิ้น ไม่เข้าลิ้น แต่ละอย่างมีดีมีเสียต่างกันไป จุดด้อยก็ย่อมมีเช่นกัน ตรงที่แม้จะดูเหมือนไม้มาก เพราะมีทั้งลาย Random และร่องไม้เสมือนจริง แต่อย่างไรเสียกระเบื้องยางก็มีผิวสัมผัสที่ต่างจากไม้ เดินเท้าเปล่าแล้วรู้ได้จะมีความหนึบของยางมากกว่า และหากอุณหภูมิห้องเปลี่ยนไป กระเบื้องยางจะหดตัวเห็นเป็นร่องซึ่งเก็บฝุ่นและทำให้ดูแล้วความสวยลดลง กระเบื้องยางอาจทนทานไม่เท่ากระเบื้องเซรามิก จะดูโทรมได้ภายใน 7 -10 ปี และชื่อกระเบื้องยางก็ฟังดูไม่หรู แต่กระเบื้องยางลายไม้หลายรุ่นก็ดูดีและราคาก็สูงขึ้นตามความสวยงาม
คำว่ากระเบื้องยางจึงมีทั้งแบบศูนย์ฝึกร.ด แบบ ห้องแลป, โรงพยาบาล และแบบลายไม้ดูดีไว้ในคำๆ เดียว (บางกรณีใช้คำว่า ”กระเบื้องไวนิล” ก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาได้) ของดีทุกสถานการณ์ไม่มีในโลก แต่กระเบื้องยางสมัยใหม่ กำลังเป็นวัสดุมาแรงด้วยคุณสมบัติอเนกประสงค์ซึ่งใช้ได้ทั้งในพื้นที่สาธารณะ ร้านค้า และบ้านพักอาศัย เมื่อมาด้วยภาพลักษณ์ที่ดูดี จึงแนะนำให้ใช้ได้เต็มปากเต็มคำ ลืมภาพกระเบื้องยางในอดีตไปได้เลย เปรียบเทียบเป็นคนที่เคย อึด ถึก ทน ใช้ชีวิตเปื้อนฝุ่นเปื้อนดินทรหดมานักต่อนัก บัดนี้คนๆ นี้เริ่มรู้จักแต่งตัวเข้าสังคมโดยยังไม่ลดความ อึด ถึก ทนลงไปเลย เลือกคู่ชีวิต เอ้ย! พื้นห้องพื้นบ้านเมื่อไหร่ ลองพิจารณากระเบื้องยางดูนะครับ
By : นิธิพันธ์ วิประวิทย์
