กระเบื้องตัดขอบ ปูได้แนบสนิทขนาดไหน
กระเบื้องเซรามิคแบบตัดขอบเป็นที่นิยมมากในสมัยนี้ แต่ก่อนจะพูดไปถึงรายละเอียดขออธิบายความต่างระหว่างกระเบื้องตัดขอบ และกระเบื้องไม่ตัดขอบซะก่อน เดิมการผลิตกระเบื้องเซรามิคเกิดจากการอบแผ่นดินที่ตัดเป็นแผ่นเรียบร้อยแล้ว และธรรมดาของวัสดุเปียกที่ถูกอบแห้งจะมีการหดตัวจากเดิมบ้าง การหดตัวนี้เองที่ทำให้กระเบื้องเซรามิคแต่ละแผ่นจะมีขนาดแตกต่างกันมากบ้างน้อยบ้าง
กระเบื้องเซรามิคที่อบจากแผ่นดินแล้วนำไปใช้เลยจึงต้องมีระยะเผื่อยาแนวกว้างหน่อย เพื่อให้กระเบื้องที่ไม่เท่ากันยังดูเป็นระบบระเบียบในผืนผนังหรือพื้น และเพื่อลวงตาว่ากระเบื้องมีขนาดใกล้เคียงกันมากขึ้น กระเบื้องประเภทนี้มักมีขอบมนในด้านที่เป็นผิวสัมผัสภายนอก จะได้ดูไม่เป็นเส้นตัดขอบชัดเจนเกินไป และทำให้การยาแนวมีผิวต่อเนื่องกับกระเบื้อง
ทีนี้การพัฒนาก็เกิดขึ้นอีกขั้น เมื่อทางผู้ผลิตกระเบื้องแก้ปัญหาแผ่นดินที่หดขยายตัวไม่เท่ากัน ด้วยการอบกระเบื้องเป็นแผ่นใหญ่ แล้วตัดขอบหลังจากอบแห้งเสร็จเรียบร้อย กระเบื้องแทบไม่มีการหดตัวอีกต่อไป เท่านี้ก็จะได้กระเบื้องที่เท่ากันทุกแผ่นทุกประการ และนี่คือที่มาของ “กระเบื้องตัดขอบ”
ถ้าคิดจินตนาการตามเล่นๆ ด้วยกระบวนการแบบนี้ กระเบื้องตัดขอบน่าจะมีขนาดเท่ากันเป๊ะๆ ได้ ทำให้สามารถปูชิดติดกันได้สนิทแนบแน่นเสมือนหินแกรนิตหินอ่อน แต่เรื่องราวกลับไม่ได้ดั่งใจตามนั้น เพราะกระเบื้องที่อบออกมา ยังมีการหดขยายตัวบิดเบี้ยวตามแนวราบของกระเบื้องอีก คือถึงแม้ขนาดความกว้างยาวของกระเบื้องจะควบคุมให้เท่ากันได้ด้วยการตัด แต่แนวระนาบของแผ่นกระเบื้องก็ยังคงมีการบิดตัวขึ้นลงเล็กน้อย... แม้จะเล็กน้อยมาก แต่ก็เป็นระยะเล็กน้อยที่หนังเท้ารู้สึกและกลายเป็นมุมกักเก็บคราบหรือฝุ่นได้ เมื่อปูเข้าด้วยกัน กระเบื้องตัดขอบจึงยังแบ่งเป็นที่คุณภาพดีและคุณภาพไม่ค่อยดี ที่คุณภาพดีคือมีการบิดตัวตามความหนาแผ่นต่ำ แต่กระนั้นก็ยังคงแนะนำให้มีระยะเว้นร่องซัก 2 มิลลิเมตรขึ้นไป
ส่วนกระเบื้องตัดขอบคุณภาพต่ำจะมีระยะบิดตัวมากกว่านั้น นั่นทำให้กระเบื้องตัดขอบแผ่นใหญ่ๆ เป็นที่หวาดผวาของช่างปูกระเบื้องจำนวนมาก เพราะระยะบิดตัวของกระเบื้อแผ่นใหญ่ในแต่ละด้าน อาจจะต่างกันจนระยะเว้นร่อง 2-3 มิลลิเมตรไม่เพียงพอ กระเบื้องตัดขอบประเภทที่ทำลายเลียนแบบไม้ซึ่งมีมักรูปทรงเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าแผ่นยาวก็เช่นกัน มักเจอปัญหาปูแล้วไม่เรียบเนียนเสมอกันได้มากกว่ากระเบื้องตัดขอบแผ่นไม่ใหญ่นัก แน่นอนครับ ว่ามันก็พอมีวิธีแก้อยู่ หากสั่งกระเบื้องเหล่านี้มาแล้วพบว่ากระเบื้องบิดตัวมาก
ถ้าไม่บีบบังคับให้ช่างทำงานอย่างเคี่ยวกรำ ด้วยการทดลองสลับกระเบื้องไปมาให้ลงตัว ก็ต้องยอมขยายขนาดร่องยาแนวให้มากขึ้นอีกนิด เพื่อใช้ระยะยาแนวที่กว้างขึ้น ปรับพื้นผิวที่ไม่เท่ากันของกระเบื้องให้เรียบลงตัวขึ้นอีกหน่อย ยิ่งร่องกว้าง ช่างยิ่งทำงานง่าย แต่หากกว้างเกินจำเป็นไป นั่นแสดงว่าช่างมักง่ายครับ และนี่ก็เป็นเหตุผลว่าเวลาสั่งกระเบื้องตัดขอบมาทีไร มักจะเจอปัญหาช่างชอบทำระยะเว้นร่องมากกว่าที่เราจินตนาการไว้เสียทุกที อย่างไรก็ตาม สรุปว่าตัวเลขระยะเว้นร่องตามมาตรฐานของกระเบื้องตัดขอบคืออย่างน้อย 2 มิลลิเมตรครับ
By : นิธิพันธ์ วิทประวิทย์
กระเบื้องเซรามิคที่อบจากแผ่นดินแล้วนำไปใช้เลยจึงต้องมีระยะเผื่อยาแนวกว้างหน่อย เพื่อให้กระเบื้องที่ไม่เท่ากันยังดูเป็นระบบระเบียบในผืนผนังหรือพื้น และเพื่อลวงตาว่ากระเบื้องมีขนาดใกล้เคียงกันมากขึ้น กระเบื้องประเภทนี้มักมีขอบมนในด้านที่เป็นผิวสัมผัสภายนอก จะได้ดูไม่เป็นเส้นตัดขอบชัดเจนเกินไป และทำให้การยาแนวมีผิวต่อเนื่องกับกระเบื้อง
ทีนี้การพัฒนาก็เกิดขึ้นอีกขั้น เมื่อทางผู้ผลิตกระเบื้องแก้ปัญหาแผ่นดินที่หดขยายตัวไม่เท่ากัน ด้วยการอบกระเบื้องเป็นแผ่นใหญ่ แล้วตัดขอบหลังจากอบแห้งเสร็จเรียบร้อย กระเบื้องแทบไม่มีการหดตัวอีกต่อไป เท่านี้ก็จะได้กระเบื้องที่เท่ากันทุกแผ่นทุกประการ และนี่คือที่มาของ “กระเบื้องตัดขอบ”
ถ้าคิดจินตนาการตามเล่นๆ ด้วยกระบวนการแบบนี้ กระเบื้องตัดขอบน่าจะมีขนาดเท่ากันเป๊ะๆ ได้ ทำให้สามารถปูชิดติดกันได้สนิทแนบแน่นเสมือนหินแกรนิตหินอ่อน แต่เรื่องราวกลับไม่ได้ดั่งใจตามนั้น เพราะกระเบื้องที่อบออกมา ยังมีการหดขยายตัวบิดเบี้ยวตามแนวราบของกระเบื้องอีก คือถึงแม้ขนาดความกว้างยาวของกระเบื้องจะควบคุมให้เท่ากันได้ด้วยการตัด แต่แนวระนาบของแผ่นกระเบื้องก็ยังคงมีการบิดตัวขึ้นลงเล็กน้อย... แม้จะเล็กน้อยมาก แต่ก็เป็นระยะเล็กน้อยที่หนังเท้ารู้สึกและกลายเป็นมุมกักเก็บคราบหรือฝุ่นได้ เมื่อปูเข้าด้วยกัน กระเบื้องตัดขอบจึงยังแบ่งเป็นที่คุณภาพดีและคุณภาพไม่ค่อยดี ที่คุณภาพดีคือมีการบิดตัวตามความหนาแผ่นต่ำ แต่กระนั้นก็ยังคงแนะนำให้มีระยะเว้นร่องซัก 2 มิลลิเมตรขึ้นไป
ส่วนกระเบื้องตัดขอบคุณภาพต่ำจะมีระยะบิดตัวมากกว่านั้น นั่นทำให้กระเบื้องตัดขอบแผ่นใหญ่ๆ เป็นที่หวาดผวาของช่างปูกระเบื้องจำนวนมาก เพราะระยะบิดตัวของกระเบื้อแผ่นใหญ่ในแต่ละด้าน อาจจะต่างกันจนระยะเว้นร่อง 2-3 มิลลิเมตรไม่เพียงพอ กระเบื้องตัดขอบประเภทที่ทำลายเลียนแบบไม้ซึ่งมีมักรูปทรงเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าแผ่นยาวก็เช่นกัน มักเจอปัญหาปูแล้วไม่เรียบเนียนเสมอกันได้มากกว่ากระเบื้องตัดขอบแผ่นไม่ใหญ่นัก แน่นอนครับ ว่ามันก็พอมีวิธีแก้อยู่ หากสั่งกระเบื้องเหล่านี้มาแล้วพบว่ากระเบื้องบิดตัวมาก
ถ้าไม่บีบบังคับให้ช่างทำงานอย่างเคี่ยวกรำ ด้วยการทดลองสลับกระเบื้องไปมาให้ลงตัว ก็ต้องยอมขยายขนาดร่องยาแนวให้มากขึ้นอีกนิด เพื่อใช้ระยะยาแนวที่กว้างขึ้น ปรับพื้นผิวที่ไม่เท่ากันของกระเบื้องให้เรียบลงตัวขึ้นอีกหน่อย ยิ่งร่องกว้าง ช่างยิ่งทำงานง่าย แต่หากกว้างเกินจำเป็นไป นั่นแสดงว่าช่างมักง่ายครับ และนี่ก็เป็นเหตุผลว่าเวลาสั่งกระเบื้องตัดขอบมาทีไร มักจะเจอปัญหาช่างชอบทำระยะเว้นร่องมากกว่าที่เราจินตนาการไว้เสียทุกที อย่างไรก็ตาม สรุปว่าตัวเลขระยะเว้นร่องตามมาตรฐานของกระเบื้องตัดขอบคืออย่างน้อย 2 มิลลิเมตรครับ
By : นิธิพันธ์ วิทประวิทย์
