อาบน้ำโรงแรมหรูทีไร สุกไปซะทุกที
ท่านเคยประสบปัญหาเช่นนี้หรือไม่... อาบน้ำในโรงแรมทีไร ไม่เคยอาบน้ำอุ่นได้ดังใจ (โปรดจินตนาการน้ำเสียงแบบทีวีช็อป)
ท่านต้องหลบมุมหลีกน้ำเย็นที่ออกจากฝักสายแรก แล้วเอื้อมแขนอ้อมสายน้ำไปขยับก๊อกซ้ายขวา ขยับอยู่นานแสนนาน จนในที่สุดสุดท้ายก็ได้น้ำอุ่นเหมาะสม แต่แล้วเมื่อย่างก้าวเข้าไปน้ำก็ร้อนฉับพลันจนต้องกระโดดออกมาใหม่อีกครั้ง กว่าจะหาสมดุลของน้ำอุ่นได้ก็อาบน้ำเสร็จพอดี
ปัญหานี้ท่านจะบรรเทาได้ด้วยการ....เข้าใจระบบทำน้ำร้อน! ระบบเครื่องทำน้ำร้อนมักใช้กันตามโรงแรม ไม่เหมือนบ้านทั่วไปที่มักใช้เครื่องทำน้ำอุ่น ความต่างคือเครื่องทำน้ำร้อนจะผลิตน้ำร้อนมาผสมกับน้ำเย็นตรงหัวก๊อก ขณะที่เครื่องทำน้ำอุ่นจะเอาน้ำเย็นมาทำให้เป็นน้ำอุ่นจ่ายให้ก๊อกโดยตรง น้ำในเครื่องทำน้ำร้อนจึงร้อนมาก และต้องผ่านท่อสำหรับน้ำร้อนโดยเฉพาะ มาผสมกับน้ำเย็นที่ก๊อกผสม ก๊อกผสมที่ว่ามีกลไกบิดซ้ายขาวเพื่อควบคุมปริมาณน้ำจากท่อน้ำเย็น-ร้อน บ้างเป็นก๊อกสองหัวเลือกเปิดปิดว่าจะผสมน้ำร้อนเย็นมากน้อยเพียงไร
เครื่องทำน้ำร้อนตามโรงแรมมักจะเป็นระบบ Central คือมีหม้อต้มใหญ่ กระจายน้ำร้อนให้หลายๆ ห้อง เพราะสะดวกต่อการดูแลรักษา และประหยัดไฟ (หรือแก๊ส) และการใช้ระบบน้ำร้อนไปผสมกับน้ำเย็นตามจุดที่ต้องการใช้ ทำให้สามารถอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าได้มีน้ำอุ่นใช้หลายจุด ไม่ว่าอ่างล้างหน้า อ่างอาบน้ำ และหรือห้องอาบน้ำ ถ้าเป็นเครื่องทำน้ำอุ่นแต่ละจุดต้องมี 1 เครื่อง
และด้วยเหตุที่น้ำร้อนผลิตจากแหล่งเดียว เครื่องทำน้ำร้อนอาจอยู่ใกล้ไกลจากแต่ละห้องไม่เท่ากัน ทำให้ในบางห้องเราต้องเปิดไล่น้ำเย็นที่ค้างอยู่ในท่อน้ำร้อนไหลออกมาสักพักก่อนน้ำร้อนตัวจริงจะมาถึง ทีนี้ถ้าห้องอยู่ไกลจากหม้อน้ำร้อนมาก และหรือเราอาบน้ำในเวลาที่ไม่ค่อยมีคนใช้น้ำร้อน จึงต้องรอน้ำร้อนอยู่นาน และหรือถ้าหม้อต้มทำงานไม่ทัน อาจจะทำให้ฝั่งน้ำร้อนไม่ค่อยมีน้ำไหล หรือไหลมาแต่ไม่ค่อยร้อนเราจึงมักไม่ได้น้ำอุ่นตั้งแต่แรกซักที แต่พอน้ำร้อนช่วงแรกซึ่งไม่ร้อนมากมายมาผสมได้ที่กำลังดี ซักพักน้ำร้อนจัดเต็มจากหม้อก็จะตามมา และเนื่องจากน้ำร้อนมาก (เพราะกะมาผสมกับน้ำเย็น) มันจึงทำให้ความสุขจากน้ำอุ่นช่วงแรกกลายเป็นความสุกแทน
เมื่อเรารู้แล้วว่าน้ำร้อนในช่วงแรกมักมาช้า และน้ำอุ่นที่ได้ช่วงแรก มักจะตามมาด้วยน้ำร้อนเกินความต้องการ วิธีที่น่าจะช่วยให้จูนหาน้ำอุ่นได้เร็วขึ้นคือ บิดก๊อกไปฝั่งน้ำร้อนให้มากที่สุดจนไล่น้ำเย็นออกจากท่อน้ำร้อนหมดจนก่อน (แต่ระหว่างนี้อย่าเพิ่งเข้าไปอาบนะ เดี๋ยวน้ำร้อนมาจะสุกเอา) เมื่อน้ำเริ่มอุ่นและร้อนแล้วค่อยหมุนกลับไปเพิ่มน้ำเย็นมาผสมจนได้น้ำอุ่นที่ต้องการ เพราะการเปิดน้ำเย็นไปด้วยตั้งแต่ต้นไม่ช่วยอะไร จะมีก็แต่เปลืองน้ำ และทำให้ไม่รู้ว่าน้ำร้อนมาจริงหรือยัง
จากประสบการณ์ส่วนตัว บางทีก็ต้องรอเป็นนาทีเพราะห้องที่พักไกลเครื่องทำน้ำร้อนมาก (ถือว่าวิศวกรงานระบบสอบตก) แถมให้อีกเทคนิคในกรณีที่โรงแรมไม่มีสัญลักษณ์บอกน้ำร้อนน้ำเย็นที่ก๊อก (ปกติจะเป็นสีฟ้าน้ำเย็น แดงน้ำร้อน) ก็ต้องลองบิดไปฝั่งใดฝั่งหนึ่งจนสุดทาง ฝั่งไหนน้ำแรงน้อยกว่ามักจะเป็นท่อน้ำร้อน
ความเข้าใจระบบน้ำร้อนไม่ได้แก้ปัญหาโดยตรง (เพราะต้องรอน้ำอุ่นอยู่ดี) แต่ก็ช่วยให้เราถอดรหัสรับมือได้ราวกับเห็นภาพสายน้ำร้อนน้ำเย็นที่กำลังไหลมาในผนัง ประหนึ่ง Neo ที่เห็นสรรพสิ่งบนโลก Matrix ทะลุทะลวง ในโลกนี้มีปัญหาหลายอย่างรอบตัวเรายังแก้ไขไม่ได้ แต่ก็รับมือได้ด้วยการทำความเข้าใจ อาบน้ำโรงแรมหรูครั้งต่อไป ขอให้มีความสุขนะครับ
By : นิธิพันธ์ วิประวิทย์
บทความที่เกี่ยวข้อง
ท่านต้องหลบมุมหลีกน้ำเย็นที่ออกจากฝักสายแรก แล้วเอื้อมแขนอ้อมสายน้ำไปขยับก๊อกซ้ายขวา ขยับอยู่นานแสนนาน จนในที่สุดสุดท้ายก็ได้น้ำอุ่นเหมาะสม แต่แล้วเมื่อย่างก้าวเข้าไปน้ำก็ร้อนฉับพลันจนต้องกระโดดออกมาใหม่อีกครั้ง กว่าจะหาสมดุลของน้ำอุ่นได้ก็อาบน้ำเสร็จพอดี
ปัญหานี้ท่านจะบรรเทาได้ด้วยการ....เข้าใจระบบทำน้ำร้อน! ระบบเครื่องทำน้ำร้อนมักใช้กันตามโรงแรม ไม่เหมือนบ้านทั่วไปที่มักใช้เครื่องทำน้ำอุ่น ความต่างคือเครื่องทำน้ำร้อนจะผลิตน้ำร้อนมาผสมกับน้ำเย็นตรงหัวก๊อก ขณะที่เครื่องทำน้ำอุ่นจะเอาน้ำเย็นมาทำให้เป็นน้ำอุ่นจ่ายให้ก๊อกโดยตรง น้ำในเครื่องทำน้ำร้อนจึงร้อนมาก และต้องผ่านท่อสำหรับน้ำร้อนโดยเฉพาะ มาผสมกับน้ำเย็นที่ก๊อกผสม ก๊อกผสมที่ว่ามีกลไกบิดซ้ายขาวเพื่อควบคุมปริมาณน้ำจากท่อน้ำเย็น-ร้อน บ้างเป็นก๊อกสองหัวเลือกเปิดปิดว่าจะผสมน้ำร้อนเย็นมากน้อยเพียงไร
เครื่องทำน้ำร้อนตามโรงแรมมักจะเป็นระบบ Central คือมีหม้อต้มใหญ่ กระจายน้ำร้อนให้หลายๆ ห้อง เพราะสะดวกต่อการดูแลรักษา และประหยัดไฟ (หรือแก๊ส) และการใช้ระบบน้ำร้อนไปผสมกับน้ำเย็นตามจุดที่ต้องการใช้ ทำให้สามารถอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าได้มีน้ำอุ่นใช้หลายจุด ไม่ว่าอ่างล้างหน้า อ่างอาบน้ำ และหรือห้องอาบน้ำ ถ้าเป็นเครื่องทำน้ำอุ่นแต่ละจุดต้องมี 1 เครื่อง
และด้วยเหตุที่น้ำร้อนผลิตจากแหล่งเดียว เครื่องทำน้ำร้อนอาจอยู่ใกล้ไกลจากแต่ละห้องไม่เท่ากัน ทำให้ในบางห้องเราต้องเปิดไล่น้ำเย็นที่ค้างอยู่ในท่อน้ำร้อนไหลออกมาสักพักก่อนน้ำร้อนตัวจริงจะมาถึง ทีนี้ถ้าห้องอยู่ไกลจากหม้อน้ำร้อนมาก และหรือเราอาบน้ำในเวลาที่ไม่ค่อยมีคนใช้น้ำร้อน จึงต้องรอน้ำร้อนอยู่นาน และหรือถ้าหม้อต้มทำงานไม่ทัน อาจจะทำให้ฝั่งน้ำร้อนไม่ค่อยมีน้ำไหล หรือไหลมาแต่ไม่ค่อยร้อนเราจึงมักไม่ได้น้ำอุ่นตั้งแต่แรกซักที แต่พอน้ำร้อนช่วงแรกซึ่งไม่ร้อนมากมายมาผสมได้ที่กำลังดี ซักพักน้ำร้อนจัดเต็มจากหม้อก็จะตามมา และเนื่องจากน้ำร้อนมาก (เพราะกะมาผสมกับน้ำเย็น) มันจึงทำให้ความสุขจากน้ำอุ่นช่วงแรกกลายเป็นความสุกแทน
เมื่อเรารู้แล้วว่าน้ำร้อนในช่วงแรกมักมาช้า และน้ำอุ่นที่ได้ช่วงแรก มักจะตามมาด้วยน้ำร้อนเกินความต้องการ วิธีที่น่าจะช่วยให้จูนหาน้ำอุ่นได้เร็วขึ้นคือ บิดก๊อกไปฝั่งน้ำร้อนให้มากที่สุดจนไล่น้ำเย็นออกจากท่อน้ำร้อนหมดจนก่อน (แต่ระหว่างนี้อย่าเพิ่งเข้าไปอาบนะ เดี๋ยวน้ำร้อนมาจะสุกเอา) เมื่อน้ำเริ่มอุ่นและร้อนแล้วค่อยหมุนกลับไปเพิ่มน้ำเย็นมาผสมจนได้น้ำอุ่นที่ต้องการ เพราะการเปิดน้ำเย็นไปด้วยตั้งแต่ต้นไม่ช่วยอะไร จะมีก็แต่เปลืองน้ำ และทำให้ไม่รู้ว่าน้ำร้อนมาจริงหรือยัง
จากประสบการณ์ส่วนตัว บางทีก็ต้องรอเป็นนาทีเพราะห้องที่พักไกลเครื่องทำน้ำร้อนมาก (ถือว่าวิศวกรงานระบบสอบตก) แถมให้อีกเทคนิคในกรณีที่โรงแรมไม่มีสัญลักษณ์บอกน้ำร้อนน้ำเย็นที่ก๊อก (ปกติจะเป็นสีฟ้าน้ำเย็น แดงน้ำร้อน) ก็ต้องลองบิดไปฝั่งใดฝั่งหนึ่งจนสุดทาง ฝั่งไหนน้ำแรงน้อยกว่ามักจะเป็นท่อน้ำร้อน
ความเข้าใจระบบน้ำร้อนไม่ได้แก้ปัญหาโดยตรง (เพราะต้องรอน้ำอุ่นอยู่ดี) แต่ก็ช่วยให้เราถอดรหัสรับมือได้ราวกับเห็นภาพสายน้ำร้อนน้ำเย็นที่กำลังไหลมาในผนัง ประหนึ่ง Neo ที่เห็นสรรพสิ่งบนโลก Matrix ทะลุทะลวง ในโลกนี้มีปัญหาหลายอย่างรอบตัวเรายังแก้ไขไม่ได้ แต่ก็รับมือได้ด้วยการทำความเข้าใจ อาบน้ำโรงแรมหรูครั้งต่อไป ขอให้มีความสุขนะครับ
By : นิธิพันธ์ วิประวิทย์
บทความที่เกี่ยวข้อง
