ห้องน้ำ ควรลดระดับหรือไม่?
เห็นหัวข้อแบบนี้ เรามิได้พูดถึงความมีระดับหรูหราของห้องน้ำนะครับ แต่เรากำลังพูดถึงระดับพื้นของห้องน้ำครับ บางคนคงเริ่มสงสัยว่า อ้าว พื้นห้องน้ำไม่ลดระดับได้ด้วยหรือ? ที่จริงพื้นห้องน้ำโดยปกติที่เราใช้งานกันก็ลดระดับกันเป็นปกติอยู่แล้ว เหตุผลก็เป็นที่รู้กันทั่วไปว่า ห้องน้ำต้องมีกิจกรรมเกี่ยวกับน้ำเกิดขึ้นเนือง ๆ
ถ้าเป็นห้องน้ำเล็ก ๆ ตามบ้านทั่วไปที่ไม่มีการแยกส่วนเปียกส่วนแห้ง ขืนไม่ลดระดับห้องน้ำลงไป มีหวังน้ำไหลเจิ่งนองออกนอกห้อง (บางทีก็ใช้วิธีสร้างธรณีประตูกันน้ำไว้ ซึ่งมักตามด้วยปัญหาน้ำซึมตรงฐานธรณีประตู – แต่ทั้งหมดเป็นปัญหาของมาตรฐานการก่อสร้างยุคก่อนซึ่งสมัยนี้ไม่ค่อยมีแล้ว)
ทีนี้ก็มาถึงยุคที่ห้องน้ำพยายามแยกส่วนเปียกส่วนแห้ง โดยให้ส่วนอาบน้ำที่น้ำเจิ่งนองแยกออกไปจากส่วนอ่างล้างหน้า โถส้วม การดูแลห้องน้ำก็สะดวก การเข้าห้องน้ำก็สบายมากขึ้น จนมาถึงคำถามที่ว่า แล้วเราจะลดระดับไปทำไม ในเมื่อส่วนแห้งไม่มีน้ำนองอีกต่อไปแล้ว จริงครับ ส่วนแห้งในห้องน้ำย่อมไม่จำเป็นต้องเปียกอีกต่อไป
การดูแลรักษาความสะอาดห้องน้ำส่วนแห้งก็สามารถใช้ไม้ถูถูเอาได้ ไม่จำเป็นต้องราดน้ำโครมคราม แถมพื้นที่เรียบเสมอเป็นระดับเดียวกันห้องน้ำยังช่วยลดอุบัติเหตุจากการลื่นไถลหรือสะดุดได้อีกนิดหน่อยดีไม่ดีถ้าในบ้านมีคนชรา หรือผู้ทุพพลภาพที่ต้องใช้รถเข็น ยิ่งต้องแนะนำให้ทำพื้นห้องน้ำเป็นระดับเดียวกันกับพื้นห้องปกติแน่นอน แต่อย่าเพิ่งรีบสรุป หากดูเรื่องการใช้งานประจำวันทั่วไป ทั้งหมดก็ดูเข้าทางฝั่งที่ไม่อยากลดระดับห้องน้ำแน่
แต่การใช้บ้านก็มีโอกาสเกิดความบังเอิญที่คาดไม่ถึงได้เช่นกัน ท่อน้ำและอุปกรณ์ต่างๆที่อยู่ในพื้นที่ส่วนแห้งนี่แหละครับ วันดีคืนร้ายมันเกิดรั่วหรือแตกขึ้นมา ส่วนแห้งก็ส่วนแห้งเถอะ น้ำนองกันได้ง่ายมาก จากประสบการณ์แล้วขนาดห้องน้ำที่ลดระดับปกติ ถ้าเผลอท่อแตกหรือสายชำระอ่อนพังตอนไม่อยู่บ้านขึ้นมา น้ำมักจะระบายไม่ทันและนองไหลออกมาด้านนอกได้ง่าย ๆ (แม้ห้องน้ำจะลดระดับแล้วก็ตาม)
เพราะฉะนั้น อย่างไรก็ยังคงแนะนำว่า ขอให้ลดระดับพื้นห้องน้ำไว้ อุ่นใจกว่าแน่นอน ถ้าจะมียกเว้นก็คงจะเป็นกรณีพิเศษอย่างเช่น ห้องน้ำผู้ทุพพลภาพที่ต้องใช้รถเข็น ซึ่งกรณีนี้อย่างน้อยต้องให้พื้นห้องน้ำลาดระบายน้ำลงสู่ท่อระบายน้ำด้วยดี และควรการออกแบบพื้นด้านนอกให้ทำด้วยวัสดุที่ทนต่อน้ำนองได้ หรือบางครั้งควรพิจารณาให้มีร่องระบายน้ำที่หน้าประตูโดยเฉพาะเพื่อกันเหนียว (เดี๋ยวนี้เค้ามีรางน้ำชนิดนี้แบบสำเร็จรูปที่หน้าตาดีๆ ให้เลือกใช้แล้วครับ)
จากใจ ZmyHome ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ
ถ้าเป็นห้องน้ำเล็ก ๆ ตามบ้านทั่วไปที่ไม่มีการแยกส่วนเปียกส่วนแห้ง ขืนไม่ลดระดับห้องน้ำลงไป มีหวังน้ำไหลเจิ่งนองออกนอกห้อง (บางทีก็ใช้วิธีสร้างธรณีประตูกันน้ำไว้ ซึ่งมักตามด้วยปัญหาน้ำซึมตรงฐานธรณีประตู – แต่ทั้งหมดเป็นปัญหาของมาตรฐานการก่อสร้างยุคก่อนซึ่งสมัยนี้ไม่ค่อยมีแล้ว)
ทีนี้ก็มาถึงยุคที่ห้องน้ำพยายามแยกส่วนเปียกส่วนแห้ง โดยให้ส่วนอาบน้ำที่น้ำเจิ่งนองแยกออกไปจากส่วนอ่างล้างหน้า โถส้วม การดูแลห้องน้ำก็สะดวก การเข้าห้องน้ำก็สบายมากขึ้น จนมาถึงคำถามที่ว่า แล้วเราจะลดระดับไปทำไม ในเมื่อส่วนแห้งไม่มีน้ำนองอีกต่อไปแล้ว จริงครับ ส่วนแห้งในห้องน้ำย่อมไม่จำเป็นต้องเปียกอีกต่อไป
การดูแลรักษาความสะอาดห้องน้ำส่วนแห้งก็สามารถใช้ไม้ถูถูเอาได้ ไม่จำเป็นต้องราดน้ำโครมคราม แถมพื้นที่เรียบเสมอเป็นระดับเดียวกันห้องน้ำยังช่วยลดอุบัติเหตุจากการลื่นไถลหรือสะดุดได้อีกนิดหน่อยดีไม่ดีถ้าในบ้านมีคนชรา หรือผู้ทุพพลภาพที่ต้องใช้รถเข็น ยิ่งต้องแนะนำให้ทำพื้นห้องน้ำเป็นระดับเดียวกันกับพื้นห้องปกติแน่นอน แต่อย่าเพิ่งรีบสรุป หากดูเรื่องการใช้งานประจำวันทั่วไป ทั้งหมดก็ดูเข้าทางฝั่งที่ไม่อยากลดระดับห้องน้ำแน่
แต่การใช้บ้านก็มีโอกาสเกิดความบังเอิญที่คาดไม่ถึงได้เช่นกัน ท่อน้ำและอุปกรณ์ต่างๆที่อยู่ในพื้นที่ส่วนแห้งนี่แหละครับ วันดีคืนร้ายมันเกิดรั่วหรือแตกขึ้นมา ส่วนแห้งก็ส่วนแห้งเถอะ น้ำนองกันได้ง่ายมาก จากประสบการณ์แล้วขนาดห้องน้ำที่ลดระดับปกติ ถ้าเผลอท่อแตกหรือสายชำระอ่อนพังตอนไม่อยู่บ้านขึ้นมา น้ำมักจะระบายไม่ทันและนองไหลออกมาด้านนอกได้ง่าย ๆ (แม้ห้องน้ำจะลดระดับแล้วก็ตาม)
เพราะฉะนั้น อย่างไรก็ยังคงแนะนำว่า ขอให้ลดระดับพื้นห้องน้ำไว้ อุ่นใจกว่าแน่นอน ถ้าจะมียกเว้นก็คงจะเป็นกรณีพิเศษอย่างเช่น ห้องน้ำผู้ทุพพลภาพที่ต้องใช้รถเข็น ซึ่งกรณีนี้อย่างน้อยต้องให้พื้นห้องน้ำลาดระบายน้ำลงสู่ท่อระบายน้ำด้วยดี และควรการออกแบบพื้นด้านนอกให้ทำด้วยวัสดุที่ทนต่อน้ำนองได้ หรือบางครั้งควรพิจารณาให้มีร่องระบายน้ำที่หน้าประตูโดยเฉพาะเพื่อกันเหนียว (เดี๋ยวนี้เค้ามีรางน้ำชนิดนี้แบบสำเร็จรูปที่หน้าตาดีๆ ให้เลือกใช้แล้วครับ)
จากใจ ZmyHome ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ
