ห้องน้ำไม่ใช้นาน มักตามมาด้วยกลิ่นเหม็น
ห้องน้ำมักมาคู่กับกลิ่นไม่พึงประสงค์ ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่ๆ คือกลิ่นหลังจากมีใครคนหนึ่งเพิ่งเข้าห้องน้ำไป แต่ห้องน้ำที่ออกแบบและก่อสร้างได้มาตรฐาน ไม่ควรจะคงกลิ่นเหม็นอยู่เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก
ที่บอกว่าห้องน้ำต้อง “ออกแบบและก่อสร้างได้มาตรฐาน” เพราะว่ามีโอกาสที่กลิ่นเหม็นจะไม่ได้มาแค่จากคนที่เข้าก่อนหน้าเท่านั้น ห้องน้ำยังมีท่อต่าง ๆ ที่เชื่อมต่อกับระบบท่อ ถังทั้งหลายที่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์อยู่ การออกแบบอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับท่อในยุคนี้ จึงต้องมีกรรมวิธีดักกลิ่นไม่พึงประสงค์เหล่านั้น
ซึ่งวิธีเบื้องต้นที่ดีที่สุดก็คือ การใช้น้ำหล่อเลี้ยงเอาไว้ดักกลิ่น กลไกของการใช้น้ำดักกลิ่นที่เราเห็นได้ชัดที่สุด ก็คือบริเวณคอห่านของสุขภัณฑ์นี่เอง คอห่านจะมีน้ำขังตลอดเวลาในบริเวณส่วนท่อในโถที่งอพับขังน้ำเอาไว้ ทำให้อากาศในห้องน้ำและอากาศในช่องท่อไม่สามารถถ่ายเทถึงกันได้ เพียงเท่านี้กลิ่นที่ไปพร้อมมวลต่าง ๆ เมื่อไหลลงคอห่านไป ก็ไม่มีโอกาสโชยกลิ่นในห้องน้ำได้แล้ว
แต่ห้องน้ำยังมีท่อน้ำทิ้งอีกหลายจุด เช่น ท่อน้ำทิ้งตามพื้น ท่อน้ำทิ้งอ่างล้างหน้า ทั้งหมดก็มีอุปกรณ์ที่มีกลไกใช้น้ำดักกลิ่นคล้ายคอห่านให้เลือกใช้ ซึ่งกลไกที่ว่าจะปล่อยให้น้ำส่วนหนึ่งที่ไหลผ่านท่อขังตัวเอาไว้กันไม่ให้อากาศในท่อย้อนโชยมาในห้องน้ำไม่ต่างจากคอห่าน
แต่ปริมาณน้ำที่ขังไว้ในอุปกรณ์พวกนี้มีน้อยมาก (เพราะอุปกรณ์มีขนาดเล็ก จะมาใช้น้ำหล่อเลี้ยงแบบคอห่านโถส้วมก็อลังการไป) บ่อยครั้งน้ำที่ขังไว้เลยระเหยหมดไป โดยเฉพาะเมื่อไม่ได้ใช้ห้องน้ำนั้นนานๆ และนั่นทำให้กลิ่นท่อขึ้นมาโชยอยู่ในห้องน้ำเต็มๆ ท่อระบายน้ำตรงห้องน้ำส่วนแห้ง จะเป็นกันบ่อยที่สุด เพราะเราไม่ค่อยจำเป็นต้องล้างห้องน้ำส่วนแห้งกันนัก ทำให้ไม่ค่อยมีน้ำเติมเข้าไปในร่องดักกลิ่น เว้นแต่ถ้าล้างห้องน้ำส่วนแห้งประจำก็จะไม่ค่อยเจอปัญหานี้
ซึ่งหากใครไม่ค่อยได้ล้าง ก็ฉีดน้ำเข้าไปเลี้ยงไว้เป็นระยะบ้าง จะแก้ปัญหานี้ แต่ที่มีปัญหาแน่ๆ คือห้องน้ำที่ไม่ได้ใช้ไม่ได้ล้างนานๆ เพราะน้ำตรงส่วนดักกลิ่นจะระเหยหมดภายในไม่กี่สัปดาห์แน่นอน ที่จริงก็พอมีวิธีป้องกันเบื้องต้นครับ คือหาอะไรทับครอบท่อระบายน้ำเอาไว้ให้ดี ซึ่งช่วยให้น้ำระเหยช้าลง และหากน้ำระเหยไปหมด สิ่งที่ทับเอาไว้ก็ยังกันกลิ่นเอาไว้ได้บ้างเช่นกัน
จากใจ ZmyHome ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
ที่บอกว่าห้องน้ำต้อง “ออกแบบและก่อสร้างได้มาตรฐาน” เพราะว่ามีโอกาสที่กลิ่นเหม็นจะไม่ได้มาแค่จากคนที่เข้าก่อนหน้าเท่านั้น ห้องน้ำยังมีท่อต่าง ๆ ที่เชื่อมต่อกับระบบท่อ ถังทั้งหลายที่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์อยู่ การออกแบบอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับท่อในยุคนี้ จึงต้องมีกรรมวิธีดักกลิ่นไม่พึงประสงค์เหล่านั้น
ซึ่งวิธีเบื้องต้นที่ดีที่สุดก็คือ การใช้น้ำหล่อเลี้ยงเอาไว้ดักกลิ่น กลไกของการใช้น้ำดักกลิ่นที่เราเห็นได้ชัดที่สุด ก็คือบริเวณคอห่านของสุขภัณฑ์นี่เอง คอห่านจะมีน้ำขังตลอดเวลาในบริเวณส่วนท่อในโถที่งอพับขังน้ำเอาไว้ ทำให้อากาศในห้องน้ำและอากาศในช่องท่อไม่สามารถถ่ายเทถึงกันได้ เพียงเท่านี้กลิ่นที่ไปพร้อมมวลต่าง ๆ เมื่อไหลลงคอห่านไป ก็ไม่มีโอกาสโชยกลิ่นในห้องน้ำได้แล้ว
แต่ห้องน้ำยังมีท่อน้ำทิ้งอีกหลายจุด เช่น ท่อน้ำทิ้งตามพื้น ท่อน้ำทิ้งอ่างล้างหน้า ทั้งหมดก็มีอุปกรณ์ที่มีกลไกใช้น้ำดักกลิ่นคล้ายคอห่านให้เลือกใช้ ซึ่งกลไกที่ว่าจะปล่อยให้น้ำส่วนหนึ่งที่ไหลผ่านท่อขังตัวเอาไว้กันไม่ให้อากาศในท่อย้อนโชยมาในห้องน้ำไม่ต่างจากคอห่าน
แต่ปริมาณน้ำที่ขังไว้ในอุปกรณ์พวกนี้มีน้อยมาก (เพราะอุปกรณ์มีขนาดเล็ก จะมาใช้น้ำหล่อเลี้ยงแบบคอห่านโถส้วมก็อลังการไป) บ่อยครั้งน้ำที่ขังไว้เลยระเหยหมดไป โดยเฉพาะเมื่อไม่ได้ใช้ห้องน้ำนั้นนานๆ และนั่นทำให้กลิ่นท่อขึ้นมาโชยอยู่ในห้องน้ำเต็มๆ ท่อระบายน้ำตรงห้องน้ำส่วนแห้ง จะเป็นกันบ่อยที่สุด เพราะเราไม่ค่อยจำเป็นต้องล้างห้องน้ำส่วนแห้งกันนัก ทำให้ไม่ค่อยมีน้ำเติมเข้าไปในร่องดักกลิ่น เว้นแต่ถ้าล้างห้องน้ำส่วนแห้งประจำก็จะไม่ค่อยเจอปัญหานี้
ซึ่งหากใครไม่ค่อยได้ล้าง ก็ฉีดน้ำเข้าไปเลี้ยงไว้เป็นระยะบ้าง จะแก้ปัญหานี้ แต่ที่มีปัญหาแน่ๆ คือห้องน้ำที่ไม่ได้ใช้ไม่ได้ล้างนานๆ เพราะน้ำตรงส่วนดักกลิ่นจะระเหยหมดภายในไม่กี่สัปดาห์แน่นอน ที่จริงก็พอมีวิธีป้องกันเบื้องต้นครับ คือหาอะไรทับครอบท่อระบายน้ำเอาไว้ให้ดี ซึ่งช่วยให้น้ำระเหยช้าลง และหากน้ำระเหยไปหมด สิ่งที่ทับเอาไว้ก็ยังกันกลิ่นเอาไว้ได้บ้างเช่นกัน
จากใจ ZmyHome ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
