จงอย่าคิดต่อเติมบ้าน (ให้สร้างเกือบติดบ้านเดิมแทน)
ในบรรดาบ้านของเราทั้งหลาย มีไม่น้อยที่หลังจากซื้อมาแล้วมักมีอันจะต้องต่อเติมออกไป
แต่การต่อเติมก็มีข้อควรระวังให้มากอยู่เรื่องหนึ่ง มิเช่นนั้นการต่อเติมจะสร้างปัญหาหนักใจให้กับเราไม่จบไม่สิ้น…
ข้อควรระวังมาจากความจริงที่ว่า บ้านที่เริ่มต้นสร้างในระยะเวลาต่างกัน ย่อมทรุดตัวมากน้อยไม่เท่ากัน… เพราะฉะนั้นต่อเติมบ้านส่วนใหม่ให้ไปติดกับบ้านเดิม ก็มีแต่จะรอวันเจอหายนะ (มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ความเร็วในการทรุดตัว)
อธิบายให้ละเอียดขึ้นคือ บ้านที่เราสร้างลงไปบนดินโดยทั่วไป ก็เหมือนวางหินลงบนฟองน้ำ เสี้ยววินาทีแรกฟองน้ำจะทรุดตัวมากหน่อยแล้วจึงค่อยๆ อยู่ตัว ซึ่งบ้านจะทรุดมากหรืออยู่ตัวเร็วเท่าไหร่ก็อยู่ที่สภาพดิน สภาพเสาเข็ม
ทีนี้ถ้าส่วนที่ต่อเติมต่อเติมสร้างหลังจากบ้านสร้างเสร็จไปแล้วสักพัก ไม่ว่าจะใช้ฐานรากเสาเข็มขนาดเท่ากันเป๊ะ ก็ยังย่อมจะมีอัตราการคลาดเคลื่อนในการทรุดตัวไม่เท่ากันในช่วงต้น ทำให้ส่วนของอาคารที่ติดกันเกิดอาการฉุดรั้งกัน ผนังฉีก คานร้าว ซึ่งทำให้เกิดปัญหารั่วซึมและอื่นๆ ตามมา
ยิ่งถ้าบ้านสองหลังใช้ฐานรากที่มีธรรมชาติการทรุดตัวต่างกัน (เช่นเสาเข็มยาวไม่เท่ากัน) อาการบ้านฉีกบ้านร้าว จะยิ่งเลวร้ายไม่มีวันจบ
ฉะนั้นในทางเทคนิค อย่าคิดต่อเติมบ้านออกไปเลยครับ ต่อเติมไปยังไงก็ร้าวก็รั่ว… อ่าว แล้วทำไง?
ที่บอกว่าอย่าคิดต่อเติมบ้าน คืออย่าคิดที่จะต่อเติมให้ส่วนบ้านใหม่งอกออกมาจากตัวบ้านเดิม ขอให้คิดเสียว่า เรากำลังจะทำบ้านอีกส่วนที่เกือบแนบสนิท (เช่น ห่างกันแค่ 1 ซม.) กับบ้านเดิมแทน เท่านี้เมื่อเกิดการทรุดตัวต่างกัน แต่ละส่วนจะได้แยกไปเป็นตัวใครตัวมัน ไม่เกาะเกี่ยวฉุดรั้งจนผนังต้องร้าว คานต้องฉีก
ส่วนรอยต่อก็จัดการให้กันน้ำกันฝนได้ เช่นหาซิลิโคนมายาแนว หรือปิดรอยต่อไม่ให้ฝนเข้า
แน่นอนว่าวิธีนี้ หลายกรณีทำให้ราคาค่าก่อสร้างเพิ่มขึ้นนะครับ อย่างเช่นแทนที่จะเอาคานของบ้านหลังใหม่ไปฝากไว้กับบ้านหลังเก่าแล้วเพิ่มเสาอีกเพียง 2 ต้นเพื่อให้ได้ห้องเพิ่ม ก็ต้องกลายเป็นต้องเพิ่มเสาเป็น 4 ต้น แล้วยังต้องใส่ใจตรงส่วนรอยต่อไม่ให้มีน้ำฝนรั่วเข้ามาได้ ไม่เหมือนกับการต่อติดกับอาคารเดิมไปเลย ซึ่งวันแรกที่สร้างเสร็จจะดูแนบสนิทดี (แต่พอหนึ่งเดือน สองเดือนผ่านไป ก็เริ่มร้าวเริ่มฉีก ทั้งส่วนเดิมส่วนใหม่)
จึงทั้งรับรองทั้งฟันธงได้เลยว่าการสร้างส่วนใหม่แยกออกจากตัวบ้านเก่า แม้จะมีราคาเพิ่มขึ้น แต่ก็คุ้มค่ามาก เมื่อต้องแลกกับความเดือนร้อนจากอาการบ้านร้าว บ้านรั่ว จะพังไม่พังแหล่ และไม่รู้จะต้องซ่อมไปถึงเมื่อไหร่
ผู้เขียน: พี่อ๋อง
แต่การต่อเติมก็มีข้อควรระวังให้มากอยู่เรื่องหนึ่ง มิเช่นนั้นการต่อเติมจะสร้างปัญหาหนักใจให้กับเราไม่จบไม่สิ้น…
ข้อควรระวังมาจากความจริงที่ว่า บ้านที่เริ่มต้นสร้างในระยะเวลาต่างกัน ย่อมทรุดตัวมากน้อยไม่เท่ากัน… เพราะฉะนั้นต่อเติมบ้านส่วนใหม่ให้ไปติดกับบ้านเดิม ก็มีแต่จะรอวันเจอหายนะ (มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ความเร็วในการทรุดตัว)
อธิบายให้ละเอียดขึ้นคือ บ้านที่เราสร้างลงไปบนดินโดยทั่วไป ก็เหมือนวางหินลงบนฟองน้ำ เสี้ยววินาทีแรกฟองน้ำจะทรุดตัวมากหน่อยแล้วจึงค่อยๆ อยู่ตัว ซึ่งบ้านจะทรุดมากหรืออยู่ตัวเร็วเท่าไหร่ก็อยู่ที่สภาพดิน สภาพเสาเข็ม
ทีนี้ถ้าส่วนที่ต่อเติมต่อเติมสร้างหลังจากบ้านสร้างเสร็จไปแล้วสักพัก ไม่ว่าจะใช้ฐานรากเสาเข็มขนาดเท่ากันเป๊ะ ก็ยังย่อมจะมีอัตราการคลาดเคลื่อนในการทรุดตัวไม่เท่ากันในช่วงต้น ทำให้ส่วนของอาคารที่ติดกันเกิดอาการฉุดรั้งกัน ผนังฉีก คานร้าว ซึ่งทำให้เกิดปัญหารั่วซึมและอื่นๆ ตามมา
ยิ่งถ้าบ้านสองหลังใช้ฐานรากที่มีธรรมชาติการทรุดตัวต่างกัน (เช่นเสาเข็มยาวไม่เท่ากัน) อาการบ้านฉีกบ้านร้าว จะยิ่งเลวร้ายไม่มีวันจบ
ฉะนั้นในทางเทคนิค อย่าคิดต่อเติมบ้านออกไปเลยครับ ต่อเติมไปยังไงก็ร้าวก็รั่ว… อ่าว แล้วทำไง?
ที่บอกว่าอย่าคิดต่อเติมบ้าน คืออย่าคิดที่จะต่อเติมให้ส่วนบ้านใหม่งอกออกมาจากตัวบ้านเดิม ขอให้คิดเสียว่า เรากำลังจะทำบ้านอีกส่วนที่เกือบแนบสนิท (เช่น ห่างกันแค่ 1 ซม.) กับบ้านเดิมแทน เท่านี้เมื่อเกิดการทรุดตัวต่างกัน แต่ละส่วนจะได้แยกไปเป็นตัวใครตัวมัน ไม่เกาะเกี่ยวฉุดรั้งจนผนังต้องร้าว คานต้องฉีก
ส่วนรอยต่อก็จัดการให้กันน้ำกันฝนได้ เช่นหาซิลิโคนมายาแนว หรือปิดรอยต่อไม่ให้ฝนเข้า
แน่นอนว่าวิธีนี้ หลายกรณีทำให้ราคาค่าก่อสร้างเพิ่มขึ้นนะครับ อย่างเช่นแทนที่จะเอาคานของบ้านหลังใหม่ไปฝากไว้กับบ้านหลังเก่าแล้วเพิ่มเสาอีกเพียง 2 ต้นเพื่อให้ได้ห้องเพิ่ม ก็ต้องกลายเป็นต้องเพิ่มเสาเป็น 4 ต้น แล้วยังต้องใส่ใจตรงส่วนรอยต่อไม่ให้มีน้ำฝนรั่วเข้ามาได้ ไม่เหมือนกับการต่อติดกับอาคารเดิมไปเลย ซึ่งวันแรกที่สร้างเสร็จจะดูแนบสนิทดี (แต่พอหนึ่งเดือน สองเดือนผ่านไป ก็เริ่มร้าวเริ่มฉีก ทั้งส่วนเดิมส่วนใหม่)
จึงทั้งรับรองทั้งฟันธงได้เลยว่าการสร้างส่วนใหม่แยกออกจากตัวบ้านเก่า แม้จะมีราคาเพิ่มขึ้น แต่ก็คุ้มค่ามาก เมื่อต้องแลกกับความเดือนร้อนจากอาการบ้านร้าว บ้านรั่ว จะพังไม่พังแหล่ และไม่รู้จะต้องซ่อมไปถึงเมื่อไหร่
ผู้เขียน: พี่อ๋อง
