Set Back (ระยะร่น) มีไว้ทำไม?
ระยะร่นอาคาร เป็นหนึ่งในหัวข้อสำคัญของกฎหมายอาคาร หัวข้อกฎหมายนี้มีรายละเอียดยิบย่อย อาคารแต่ละขนาด แต่ละความสูง แต่ละเงื่อนไข ต้องเว้นที่ว่างจากขอบที่ดิน ถนน หรืออาคารข้างเคียง เท่านั้นเมตรเท่านี้เมตร ถ้าไม่ทำตามก็ขออนุญาตไม่ผ่าน...อ่าว แต่ในเมื่อเราเป็นเจ้าของที่ดินและบ้าน แล้วทำไมเราจะใช้ที่ดินให้คุ้มค่าให้เต็มที่บ้างไม่ได้... ว่าแล้วก็ต่อเติมให้เต็มพื้นที่ ชิดที่ดินซะเลย ทั้งที่รู้ว่าผิดกฎหมาย หรือหลายคนอาจจะไม่เคยรู้ว่ามีกฎหมายระยะร่น แต่ต่างใช้คอมมอนเซนส์ข้างต้นว่าที่ดินเรา เราน่าจะทำอะไรก็ได้นี่นา
แต่กฎหมายย่อมมีเหตุผลของมันอยู่ กฎหมายระยะร่นมีมาเพื่อประโยชน์ในการอยู่อาศัย รักษาความปลอดภัย และ สุขอนามัยของเรา แต่ความเป็นจริงของบ้านเราก็คือ ผู้คนยังคงอยากต่อเติมเต็มที่ดินไม่ว่าจะมาจากเหตุผลใดก็ตาม บทความนี้จะขอละวางเรื่องความถูกผิดและรายละเอียดในกฎหมายไปก่อน แล้วมาทำความเข้าใจกันว่าระยะร่นทั้งหลายนั้น ในทางปฏิบัติมีประโยชน์อะไร? ทำไมกฎหมายจึงไม่อนุญาตให้เราสร้างอาคารติด ๆ กัน?
ประการแรก ระยะเว้นว่างระหว่างอาคารเป็นไปเพื่อ ความปลอดภัยเมื่อเกิดอัคคีภัย ซึ่งอาคารขนาดใหญ่ ๆ จะต้องเว้นว่างเอาไว้ทั้งไม่ให้ไฟลาม เพื่อให้เจ้าหน้าที่ดับเพลิงเข้าไปทำงานได้รอบด้าน และให้คนในอาคารมีพื้นที่หนีไฟได้ ส่วนในอาคารขนาดเล็กก็เช่นกัน แม้ระยะร่นที่กำหนดไว้จะน้อยกว่า แต่ก็ต้องมี หรือแม้กระทั่งตึกแถวซึ่งมีรูปแบบตัวอาคารยาวติดต่อกัน กฎหมายก็กำหนดให้ตึกแถวแต่ละชุดห้ามยาวต่อกันมากเกินไป ตึกที่ถูกต่อเติมติด ๆ กันโดยพลการ จึงกำลังเอาความปลอดภัยด้านการหนีไฟและดับเพลิงมาเดิมพัน
อีกประเด็นเกี่ยวกับ สุขภาวะอนามัย และเพื่อป้องกันการรบกวนกันของผู้อยู่อาศัยในบ้านใกล้เรือนเคียง ระยะร่นประเภทนี้กำหนดให้ช่องเปิดหรือต่าง ๆ ต้องอยู่ห่างจากบ้านข้างเคียง กลิ่น ควันที่เกิดจากการทำกับข้าว สูบบุหรี่ ฯลฯ จะได้มีที่ว่างระหว่างบ้านให้ระบาย (อาจจะกันไม่ได้หมด แต่ก็ยังดีกว่าอยู่ใกล้กันเกินไป) ในที่นี้รวมถึงความเป็นส่วนตัว บ้านที่มีระยะห่างกันพอควร หากมีเสียงหรือแสงรบกวนกัน ก็น่าจะมีวิธีป้องกันเพิ่มเติมไม่ให้รบกวนกันได้ (ปลูกไม้กระถางมากั้น เป็นต้น) ในแง่ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนบ้าน ระยะร่นยังช่วยให้ความขัดแย้งระหว่างบ้าน เบาบางลง
นอกจากนั้น ระยะร่นยังจำเป็นสำหรับ การก่อสร้างและซ่อมแซมอาคาร แม้ผนังอิฐของบ้านที่เราอยู่อาศัย จะก่อฉาบด้านในอย่างเรียบร้อย แต่หากผนังด้านนอกต้องก่อชิดรั้วชิดที่ดิน ช่างลงมือฉาบด้านนอกไม่ได้ ซึ่งผนังที่ไม่ได้ฉาบปูน จะนำไปสู่ปัญหาน้ำและความชื้นซึมผ่านผนังได้ ทีนี้ทั้งรอยด่าง เชื้อรา และสีพุพองจะตามมา ผนังทึบของอาคารเล็ก ๆ กฎหมายจึงยังต้องกำหนดให้มีที่ว่างห่างจากเขตที่ดิน 50 ซม.เป็นอย่างน้อย 50 ซม.เป็นระยะที่ช่างพอจะเข้าไปฉาบ ทาสี โดยไม่ต้องรบกวนเพื่อนบ้านได้ และในกฎหมายเดียวกันนี้จึงอนุญาตให้อาคารเล็ก ๆ ที่เพื่อนบ้านเซ็นยินยอมสามารถสร้างผนังทึบชิดเขตที่ดินได้ ซึ่งการเซ็นยินยอมเป็นนัยยะว่า เมื่อต้องก่อสร้าง เพื่อนบ้านน่าจะยินยอมรับความเดือดร้อนชั่วคราวเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นสามารถให้ช่างล้ำเขตเข้าไปทำการก่อสร้างได้ เป็นการประนีประนอมรูปแบบหนึ่ง ส่วนถ้าเพื่อนบ้านไม่ยินยอม ก็จะต้องร่น 50 ซม.ต่อไป
ปัญหาจากการสร้างอาคารติดกันยังมีอีกมาก เช่น เมื่อสร้างบ้านชิดที่ดิน รางระบายน้ำบนหลังคาก็มักติดเขตที่ดินไปด้วย และเมื่อรางน้ำจำเป็นต้องคอยดูแลตรวจสอบไม่ให้ตัน หากไม่มีระยะร่นระหว่างอาคารย่อมตรวจสอบดูแลได้ยาก พอรางน้ำตันล้นเข้าบ้านก็เป็นปัญหาอีก ซ่อมแซมยากเพราะดันไปก่อสร้างชิดเขตที่ดิน ไม่มีระยะให้ช่างขึ้นไปดูแล ต้องไปขอรบกวนข้างบ้านกัน ปัญหาประเภทนี้เป็นปัญหาหนึ่งที่พบบ่อยที่สุดในการต่อเติมชิดเขต
หลายคนพอเกิดปัญหาส่วนต่อเติมรั่วซึมหรือตัน ก็มักโทษช่างว่าทำงานไม่ดี ซึ่งก็มีส่วน แต่อีกส่วนที่สำคัญเช่นกันก็คือ การต่อเติมบ้านชิดเขตทำให้ช่างทำงานได้ยากลำบาก ไม่มีพื้นที่ทำงาน จะล้ำไปทำงานในเขตฝั่งตรงข้ามก็เกรงใจ อาจทำให้ข้างบ้างเลอะเทอะ เสียหาย หรือไม่ข้างบ้านก็ต่อเติมมาเต็มที่เหมือนกัน จึงไม่สามารถทำงานได้ดีเท่าที่ควรจะเป็น ฉะนั้นโอกาสที่จะเกิดปัญหาย่อมมากตามมา
ฉะนั้น การต่อเติมชิดเขตที่ดินในแทบทุกกรณี นอกจากผิดกฎหมายแล้ว ยังต้องแลกมากับปัญหามากมาย หลายท่านอาจบ่นปวดหัวกับปัญหาที่ตามมาแล้วคิดว่าทำไมหนอจึงเกิดปัญหามากมายอย่างนี้ แต่ถ้าย้อนคิดให้ดี เพราะเราอยากจะทำสิ่งที่เสี่ยงต่อกฎหมายและปัญหาต่างๆ ที่ว่าเองนั่นแหละ
บอกตามตรงว่าแม้มีกฎหมายควบคุมก็ตาม แต่ปัญหาการต่อเติมของบ้านเราคงห้ามได้ยาก บทความนี้ขอสงวนบทถกเถียงถูกผิด หรือรายละเอียดยิบย่อยของกฎหมายเอาไว้ แต่อยากเสนอด้านหนึ่งให้ท่านคิดว่าการต่อเติมชิดเขตที่ดินจะต้องแลกมาซึ่งปัญหาอะไร อย่างน้อยที่สุดก็อยากให้ทุกท่านรับทราบกันเอาไว้ว่าการต่อเติมติดที่ดินผิดกฎหมาย จะต้องเจอกับปัญหาอะไรในภายหลัง
จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ
แต่กฎหมายย่อมมีเหตุผลของมันอยู่ กฎหมายระยะร่นมีมาเพื่อประโยชน์ในการอยู่อาศัย รักษาความปลอดภัย และ สุขอนามัยของเรา แต่ความเป็นจริงของบ้านเราก็คือ ผู้คนยังคงอยากต่อเติมเต็มที่ดินไม่ว่าจะมาจากเหตุผลใดก็ตาม บทความนี้จะขอละวางเรื่องความถูกผิดและรายละเอียดในกฎหมายไปก่อน แล้วมาทำความเข้าใจกันว่าระยะร่นทั้งหลายนั้น ในทางปฏิบัติมีประโยชน์อะไร? ทำไมกฎหมายจึงไม่อนุญาตให้เราสร้างอาคารติด ๆ กัน?
ประการแรก ระยะเว้นว่างระหว่างอาคารเป็นไปเพื่อ ความปลอดภัยเมื่อเกิดอัคคีภัย ซึ่งอาคารขนาดใหญ่ ๆ จะต้องเว้นว่างเอาไว้ทั้งไม่ให้ไฟลาม เพื่อให้เจ้าหน้าที่ดับเพลิงเข้าไปทำงานได้รอบด้าน และให้คนในอาคารมีพื้นที่หนีไฟได้ ส่วนในอาคารขนาดเล็กก็เช่นกัน แม้ระยะร่นที่กำหนดไว้จะน้อยกว่า แต่ก็ต้องมี หรือแม้กระทั่งตึกแถวซึ่งมีรูปแบบตัวอาคารยาวติดต่อกัน กฎหมายก็กำหนดให้ตึกแถวแต่ละชุดห้ามยาวต่อกันมากเกินไป ตึกที่ถูกต่อเติมติด ๆ กันโดยพลการ จึงกำลังเอาความปลอดภัยด้านการหนีไฟและดับเพลิงมาเดิมพัน
อีกประเด็นเกี่ยวกับ สุขภาวะอนามัย และเพื่อป้องกันการรบกวนกันของผู้อยู่อาศัยในบ้านใกล้เรือนเคียง ระยะร่นประเภทนี้กำหนดให้ช่องเปิดหรือต่าง ๆ ต้องอยู่ห่างจากบ้านข้างเคียง กลิ่น ควันที่เกิดจากการทำกับข้าว สูบบุหรี่ ฯลฯ จะได้มีที่ว่างระหว่างบ้านให้ระบาย (อาจจะกันไม่ได้หมด แต่ก็ยังดีกว่าอยู่ใกล้กันเกินไป) ในที่นี้รวมถึงความเป็นส่วนตัว บ้านที่มีระยะห่างกันพอควร หากมีเสียงหรือแสงรบกวนกัน ก็น่าจะมีวิธีป้องกันเพิ่มเติมไม่ให้รบกวนกันได้ (ปลูกไม้กระถางมากั้น เป็นต้น) ในแง่ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนบ้าน ระยะร่นยังช่วยให้ความขัดแย้งระหว่างบ้าน เบาบางลง
นอกจากนั้น ระยะร่นยังจำเป็นสำหรับ การก่อสร้างและซ่อมแซมอาคาร แม้ผนังอิฐของบ้านที่เราอยู่อาศัย จะก่อฉาบด้านในอย่างเรียบร้อย แต่หากผนังด้านนอกต้องก่อชิดรั้วชิดที่ดิน ช่างลงมือฉาบด้านนอกไม่ได้ ซึ่งผนังที่ไม่ได้ฉาบปูน จะนำไปสู่ปัญหาน้ำและความชื้นซึมผ่านผนังได้ ทีนี้ทั้งรอยด่าง เชื้อรา และสีพุพองจะตามมา ผนังทึบของอาคารเล็ก ๆ กฎหมายจึงยังต้องกำหนดให้มีที่ว่างห่างจากเขตที่ดิน 50 ซม.เป็นอย่างน้อย 50 ซม.เป็นระยะที่ช่างพอจะเข้าไปฉาบ ทาสี โดยไม่ต้องรบกวนเพื่อนบ้านได้ และในกฎหมายเดียวกันนี้จึงอนุญาตให้อาคารเล็ก ๆ ที่เพื่อนบ้านเซ็นยินยอมสามารถสร้างผนังทึบชิดเขตที่ดินได้ ซึ่งการเซ็นยินยอมเป็นนัยยะว่า เมื่อต้องก่อสร้าง เพื่อนบ้านน่าจะยินยอมรับความเดือดร้อนชั่วคราวเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นสามารถให้ช่างล้ำเขตเข้าไปทำการก่อสร้างได้ เป็นการประนีประนอมรูปแบบหนึ่ง ส่วนถ้าเพื่อนบ้านไม่ยินยอม ก็จะต้องร่น 50 ซม.ต่อไป
ปัญหาจากการสร้างอาคารติดกันยังมีอีกมาก เช่น เมื่อสร้างบ้านชิดที่ดิน รางระบายน้ำบนหลังคาก็มักติดเขตที่ดินไปด้วย และเมื่อรางน้ำจำเป็นต้องคอยดูแลตรวจสอบไม่ให้ตัน หากไม่มีระยะร่นระหว่างอาคารย่อมตรวจสอบดูแลได้ยาก พอรางน้ำตันล้นเข้าบ้านก็เป็นปัญหาอีก ซ่อมแซมยากเพราะดันไปก่อสร้างชิดเขตที่ดิน ไม่มีระยะให้ช่างขึ้นไปดูแล ต้องไปขอรบกวนข้างบ้านกัน ปัญหาประเภทนี้เป็นปัญหาหนึ่งที่พบบ่อยที่สุดในการต่อเติมชิดเขต
หลายคนพอเกิดปัญหาส่วนต่อเติมรั่วซึมหรือตัน ก็มักโทษช่างว่าทำงานไม่ดี ซึ่งก็มีส่วน แต่อีกส่วนที่สำคัญเช่นกันก็คือ การต่อเติมบ้านชิดเขตทำให้ช่างทำงานได้ยากลำบาก ไม่มีพื้นที่ทำงาน จะล้ำไปทำงานในเขตฝั่งตรงข้ามก็เกรงใจ อาจทำให้ข้างบ้างเลอะเทอะ เสียหาย หรือไม่ข้างบ้านก็ต่อเติมมาเต็มที่เหมือนกัน จึงไม่สามารถทำงานได้ดีเท่าที่ควรจะเป็น ฉะนั้นโอกาสที่จะเกิดปัญหาย่อมมากตามมา
ฉะนั้น การต่อเติมชิดเขตที่ดินในแทบทุกกรณี นอกจากผิดกฎหมายแล้ว ยังต้องแลกมากับปัญหามากมาย หลายท่านอาจบ่นปวดหัวกับปัญหาที่ตามมาแล้วคิดว่าทำไมหนอจึงเกิดปัญหามากมายอย่างนี้ แต่ถ้าย้อนคิดให้ดี เพราะเราอยากจะทำสิ่งที่เสี่ยงต่อกฎหมายและปัญหาต่างๆ ที่ว่าเองนั่นแหละ
บอกตามตรงว่าแม้มีกฎหมายควบคุมก็ตาม แต่ปัญหาการต่อเติมของบ้านเราคงห้ามได้ยาก บทความนี้ขอสงวนบทถกเถียงถูกผิด หรือรายละเอียดยิบย่อยของกฎหมายเอาไว้ แต่อยากเสนอด้านหนึ่งให้ท่านคิดว่าการต่อเติมชิดเขตที่ดินจะต้องแลกมาซึ่งปัญหาอะไร อย่างน้อยที่สุดก็อยากให้ทุกท่านรับทราบกันเอาไว้ว่าการต่อเติมติดที่ดินผิดกฎหมาย จะต้องเจอกับปัญหาอะไรในภายหลัง
จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ
