บ้านแยกตัวออกจากดิน คือบ้านทรุดหรือดินทรุด? ป้องกันได้อย่างไร?

อาการตัวบ้านไม่สามัคคีกับดินในเมืองไทยพบได้บ่อย แม้มีอาการต่าง ๆ กันไป แต่คนส่วนใหญ่มักใช้คำศัพท์ติดปากเรียกกันคลุมเครือว่า “บ้านทรุด”

อาการที่ถูกเรียกว่าบ้านทรุดส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้น คือ อาคารดินหรือรอบบ้านแยกทรุดออกจากตัวบ้านเกิดเป็นโพรงหรือรอยแยกขนาดใหญ่รอบบ้าน อันที่จริงอาการนี้ควรเรียกว่าดินหรือพื้น (รอบบ้าน) ทรุดมากกว่า อาการนี้เกิดเพราะบ้านเรามีโครงสร้างฐานรากที่แข็งแรงปกติดี แต่เนื่องจากการสร้างบ้านในทุกวันนี้ จะใช้เสาเข็มเป็นตัวรับน้ำหนักตัวบ้าน เมื่อเสาเข็มที่ว่าตอกลึกลงไปในดินที่ความลึกมากบ้างน้อยบ้าง ขณะที่เสาเข็มทำงานรับน้ำหนักได้ปกติ บ้านจะรักษาระดับเอาไว้ ไม่จมลึกลงไปจากระดับความสามารถในการรับน้ำหนักของเสาเข็มและดินที่อยู่ลึกลงไปข้างใต้

แต่เมื่อเวลาผ่านไป ดินชั้นบน ๆ ที่อยู่รอบบ้านกลับทรุดลงไป ซึ่งอาจเป็นเพราะถมดินก่อนสร้างบ้านไม่นาน ดินค่อย ๆ อัดตัวลงแน่นภายหลัง หรือเป็นเพราะดินไหลออกนอกบริเวณบ้านไปพื้นที่ที่ต่ำกว่า ทำให้ดินและโครงสร้างรอบบ้านที่ไม่ได้ตอกเสาเข็มเอาไว้ (หรือตอกไว้ไม่ลึกเท่ากับตัวบ้าน) แยกตัวให้เห็น ถ้าโครงสร้างนั้นถูกสร้างติดไว้กับตัวบ้าน ก็จะเกิดอาการร้าวเอียงกะเท่เร่น่ากลัว อาการนี้คือ ดินทรุดแล้วบ้านไม่ยอมทรุดตามดิน อาการนี้ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายโดยตรงแต่อย่างใด เพียงแต่ไม่น่าดู และอาจจะนำมาซึ่งการใช้งานที่ไม่สะดวกเท่านั้นเอง

อาการนี้แก้ได้โดย

เลือกบ้านอยู่ในบริเวณที่ดินไม่ทรุด วิธีนี้อาจจะยากหน่อยในบางพื้นที่ เพราะสภาพทางธรณีวิทยาในบางพื้นที่ที่ดินอ่อนยวบ ยังไงดินก็ทรุด และทรุดทั้งเขต ทรุดทั้งบาง แต่จะทรุดมากทรุดน้อยต่างกันเท่านั้นเอง
ถมดินทิ้งไว้แต่เนิ่น ๆ เพราะดินทั้งหลายต้องใช้ระยะเวลาอัดตัว ยิ่งดินที่ถมสูงจากระดับดินเดิมสูงมาก ก็ยิ่งทรุดตัวได้มาก โดยปกติให้ถมทิ้งไว้ก่อนสร้างบ้าน 6 เดือนถึงหนึ่งปี หรือหากไม่มีเวลาการใช้รถบดอัดดินช่วยอัดดินอาจร่นเวลาได้ส่วนหนึ่ง หรือทั้งบดทั้งทิ้งระยะเวลาก็ยิ่งดี
ให้ฝากโครงสร้างรอบตัวบ้าน (เช่น ที่จอดรถหรือทางเดินโดยรอบ) ไว้กับตัวบ้านเลย พูดง่ายๆ ก็คือ อะไรที่เป็นโครงสร้าง ก็ให้อยู่บนฐานรากและเสาเข็มที่ยาวเท่าตัวบ้านให้หมด แค่นี้ทุกส่วนของบ้านก็จะไม่แยกตัวทรุดไปตามดิน ไม่มีรอยแตกแยกระหว่างโครงสร้างบ้านกับโครงสร้างรอบบ้านให้เห็น (แต่ดินก็ยังทรุดออกจากตัวบ้านอยู่ดีนะครับ) วิธีนี้จะสิ้นเปลืองงบประมาณมากกว่าปกติบ้าง จึงอาจพิจารณาข้อถัดไปแทน
โครงสร้างที่ตั้งใจจะไม่ใช้ฐานรากติดกับตัวบ้าน ก็ให้เว้นร่องแยกไว้ชัดเจน ไม่ฝากไว้ด้วยกัน (เว้นเป็นร่องไว้นิดเดียวก็ได้ แค่ขอให้ไม่ติดกันเป็นพอ) เมื่อเกิดอาการดินทรุดแยกออกจากบ้าน รอยแยกที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกก็จะแยกกันเด็ดขาด ไม่เกิดร่องแต่ไม่เป็นเป็นรอยร้าว ส่วนถ้าแยกหรือเอียงมากเข้า ก็ทุบ ถม และทำใหม่เป็นส่วน ๆ ไป
หากอาคารที่จะก่อสร้างเป็นอาคารเล็ก ๆ ชั้นเดียว การใช้ฐานรากที่ไม่ใช้เข็ม หรือใช้เข็มสั้น ๆ ก็ทำให้โอกาสที่ดินทรุดจากตัวบ้านน้อยลง เพราะบ้านฝากน้ำหนักไว้กับหน้าดินหรือดินในระดับที่ไม่ลึกมาก เมื่อดินด้านบนทรุดตัว บ้านก็ทรุดลงไปพร้อมกับดิน ฟังหลักการแล้วดูน่ากลัวนิดหน่อย แต่ถ้าเข้าใจหลักการแล้วไม่ได้ถือว่าวิธีนี้มีอันตรายอะไร อย่างไรก็ตาม ควรมีวิศวกรหรือสถาปนิกร่วมพิจารณาเป็นกรณี ๆ ไป

ทั้งนี้ขอย้ำอีกครั้งว่าอาการดินทรุดแบบนี้ไม่มีอันตรายโดยตรง ฉะนั้นหากเกิดขึ้นแล้วก็ไม่ต้องตกใจกลัว ให้แก้ตามอาการไป เช่นถ้าเกิดเป็นโพรงรอบบ้านก็หาอะไรมาปิด ซึ่งอาจจะเป็นแผ่นคอนกรีตตอกฝังปิดลงไปรอบบ้าน หรือไม่ก็ถมดินเพิ่มแล้วหาที่กั้นไม่ให้ดินไหลออกไปไหนง่ายๆ เท่านั้นเอง

จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ