ลดระดับน้อยเกินไป อันตรายไม่ใช่น้อย
เรื่องการลดระดับ เป็นอะไรที่ทุกบ้านต้องมี เราลดระดับพื้นบ้านเพื่อกันน้ำกระฉอก เพื่อกักน้ำให้อยู่ในบริเวณใดบริเวณหนึ่ง เช่นบริเวณห้องน้ำ ครัว ลานซักล้างหรือระเบียง หรือไม่ก็เพื่อการไล่ระดับจากพื้นที่สูงไปสู่พื้นที่ต่ำกว่า (เช่นพื้นนอกบ้าน เป็นต้น) การลดระดับดูเป็นเรื่องทั่วไป ไม่เห็นมีอะไรควรค่าแก่การพูดถึง แต่การลดระดับที่ผิดหลักสรีระศาสตร์และหลักการมองเห็นเป็นเรื่องอันตรายถึงขั้นเลือดตกยางออก!?
การลดระดับที่ว่าคือ การลดระดับน้อยเกินไป !
หลายคนคงสงสัย ลดระดับน้อยเกินจะอันตรายขนาดนั้นเชียวหรือ อันที่จริงการลดระดับเยอะเกินไปสิ ถึงทำให้เกิดขั้นบันไดมาก เดินเมื่อย ตกบันได ลื่นหัวแตก เลือดตกยางออก ก็ว่ากันไป
เหตุผลข้างต้นก็ใช่ครับ โดยเฉพาะบ้านที่มีผู้สูงอายุและเด็กอยู่อาศัย หากมีระดับมากเกินไป ก็เท่ากับเพิ่มโอกาสการมีอุบัติเหตุมากขึ้นเท่านั้น ฉะนั้นบ้านที่มีเด็กหรือผู้สูงอายุ หรือผู้ที่เดินเหินไม่คล่อง ไม่ควรจะมีระดับสูงต่ำต่างกันให้มาก
แต่การทำบ้านให้ไม่มีระดับเลยเป็นเรื่องยาก การลดระดับก็ยังเป็นเรื่องจำเป็น ซึ่งโดยทั่วไปการลดระดับแบบนี้จะลดให้ต่างกันอยู่ที่ 5-10 ซม. ซึ่งเป็นระดับที่กำลังดี ส่วนระดับที่ต่างกันมากกว่า 15 ซม.ขึ้นไป เป็นระดับที่ผู้เดินจะต้องตั้งใจไต่ระดับกันจริงจัง
แม้ระดับที่ต่างกันมาก ๆ จะเดินลำบาก แต่โอกาสที่จะผู้เดินจะสังเกตเห็นความต่างก็ย่อมมากเช่นกัน โดยทั่วไประดับที่ต่างกันตั้งแต่ 5 เซนติเมตรขึ้นไปของพื้นที่ทำจากวัสดุเดียวกัน สายตาที่เดินอยู่และไม่ได้โฟกัสไปที่แนวต่างระดับมากนัก จะพอสังเกตเห็นได้ ซึ่งเมื่อเห็นแล้ว สมองของคนที่เดินอยู่จะประมวลผล และระมัดระวังเพื่อก้าวขึ้นโดยอัตโนมัติ
(ขออธิบายเพิ่มเติมว่า เรื่องตัวเลขของการลดระดับที่ทำให้สังเกตเห็นได้อาจต่างกันไปในแต่ละสถานการณ์ โดยขึ้นอยู่กับความเร็วของการก้าวเดินเพื่อทำกิจกรรมในพื้นที่นั้น ๆ เช่น ในลานหน้าอาคารใหญ่ ๆ ที่ผู้คนเดินกันรวดเร็ว ระยะความต่าง 5 ซม. ก็อาจจะสังเกตเห็นได้ยากไป และยิ่งสังเกตได้ยากขึ้นถ้าลดระดับน้อยกว่านี้)
ระยะและการลงน้ำหนักก้าวของมนุษย์เราเป็นอะไรที่ละเอียดอ่อน หากสมองเราไม่ทันสังเกตและเตรียมก้าวในระยะที่แตกต่าง การกะระยะสูงต่ำผิดไปแค่ 1-2 ซม. ก็ทำให้เรารู้สึกสะดุด กะระยะและลงน้ำหนักเท้าผิดได้มากมาย หากใครเคยเดินบนบันไดที่มีขั้นหนึ่งสูงแตกต่างจากขั้นอื่น ๆ สัก 1-2 ซม. แล้วจะรู้สึกได้ว่าก้าวติดขัดทันที
ฉะนั้น การลดระดับที่น้อยเกินไป (เช่นลดแค่ 2-3 ซม.) ที่ทำให้คนเดินไม่ทันสังเกตจะเกิดผลขั้นเบาก็คือลงน้ำหนักผิด ก้าวติดขัด ขั้นกลางคือสะดุด ส่วนขั้นหนักก็เลือดตกยางออก เพราะเอาหัวแม่เท้าซัดเข้าขอบลดระดับนั้นเข้าไปเต็ม ๆ เผลอ ๆ อาจหกล้มแถมด้วยอีกต่างหาก (อธิบายเพิ่มเติมอีกทีเช่นกัน ว่าหากเป็นภายในห้องน้ำ หรือพื้นที่แคบ ๆ ที่การทำกิจกรรมในพื้นที่ใช้ก้าวสั้น ระมัดระวัง การลดระดับ 2-3 ซม. ก็ยังโอเคอยู่)
จากประสบการณ์การใช้อาคาร ตำแหน่งที่มักลดระดับน้อยไปแล้วทำให้เกิดอาการสะดุดแบบนี้จะอยู่ที่พื้นหรือลานนอกบ้าน ซึ่งผู้คนไม่ทันระมัดระวัง คิดว่าพื้นที่ดินนั้นกว้างไกลและต่อเนื่องกัน และร้อยทั้งร้อย ต้องมีเหยื่อเดินสะดุด อันนำไปสู่การเอาเทปเหลืองเทปแดงมาติดให้คนสังเกตภายหลัง แต่เชื่อได้ว่า ถึงติดเทปแล้วคนก็มักจะสะดุดอยู่ดี (จากการสังเกต และประสบการณ์ของผู้เขียนเป็นการส่วนตัว)
อย่าลืมนะครับ จะลดระดับทั้งที ก็ลดให้คนสังเกตเห็นได้ชัดเจนไปเลย ฟันธง!
จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ
การลดระดับที่ว่าคือ การลดระดับน้อยเกินไป !
หลายคนคงสงสัย ลดระดับน้อยเกินจะอันตรายขนาดนั้นเชียวหรือ อันที่จริงการลดระดับเยอะเกินไปสิ ถึงทำให้เกิดขั้นบันไดมาก เดินเมื่อย ตกบันได ลื่นหัวแตก เลือดตกยางออก ก็ว่ากันไป
เหตุผลข้างต้นก็ใช่ครับ โดยเฉพาะบ้านที่มีผู้สูงอายุและเด็กอยู่อาศัย หากมีระดับมากเกินไป ก็เท่ากับเพิ่มโอกาสการมีอุบัติเหตุมากขึ้นเท่านั้น ฉะนั้นบ้านที่มีเด็กหรือผู้สูงอายุ หรือผู้ที่เดินเหินไม่คล่อง ไม่ควรจะมีระดับสูงต่ำต่างกันให้มาก
แต่การทำบ้านให้ไม่มีระดับเลยเป็นเรื่องยาก การลดระดับก็ยังเป็นเรื่องจำเป็น ซึ่งโดยทั่วไปการลดระดับแบบนี้จะลดให้ต่างกันอยู่ที่ 5-10 ซม. ซึ่งเป็นระดับที่กำลังดี ส่วนระดับที่ต่างกันมากกว่า 15 ซม.ขึ้นไป เป็นระดับที่ผู้เดินจะต้องตั้งใจไต่ระดับกันจริงจัง
แม้ระดับที่ต่างกันมาก ๆ จะเดินลำบาก แต่โอกาสที่จะผู้เดินจะสังเกตเห็นความต่างก็ย่อมมากเช่นกัน โดยทั่วไประดับที่ต่างกันตั้งแต่ 5 เซนติเมตรขึ้นไปของพื้นที่ทำจากวัสดุเดียวกัน สายตาที่เดินอยู่และไม่ได้โฟกัสไปที่แนวต่างระดับมากนัก จะพอสังเกตเห็นได้ ซึ่งเมื่อเห็นแล้ว สมองของคนที่เดินอยู่จะประมวลผล และระมัดระวังเพื่อก้าวขึ้นโดยอัตโนมัติ
(ขออธิบายเพิ่มเติมว่า เรื่องตัวเลขของการลดระดับที่ทำให้สังเกตเห็นได้อาจต่างกันไปในแต่ละสถานการณ์ โดยขึ้นอยู่กับความเร็วของการก้าวเดินเพื่อทำกิจกรรมในพื้นที่นั้น ๆ เช่น ในลานหน้าอาคารใหญ่ ๆ ที่ผู้คนเดินกันรวดเร็ว ระยะความต่าง 5 ซม. ก็อาจจะสังเกตเห็นได้ยากไป และยิ่งสังเกตได้ยากขึ้นถ้าลดระดับน้อยกว่านี้)
ระยะและการลงน้ำหนักก้าวของมนุษย์เราเป็นอะไรที่ละเอียดอ่อน หากสมองเราไม่ทันสังเกตและเตรียมก้าวในระยะที่แตกต่าง การกะระยะสูงต่ำผิดไปแค่ 1-2 ซม. ก็ทำให้เรารู้สึกสะดุด กะระยะและลงน้ำหนักเท้าผิดได้มากมาย หากใครเคยเดินบนบันไดที่มีขั้นหนึ่งสูงแตกต่างจากขั้นอื่น ๆ สัก 1-2 ซม. แล้วจะรู้สึกได้ว่าก้าวติดขัดทันที
ฉะนั้น การลดระดับที่น้อยเกินไป (เช่นลดแค่ 2-3 ซม.) ที่ทำให้คนเดินไม่ทันสังเกตจะเกิดผลขั้นเบาก็คือลงน้ำหนักผิด ก้าวติดขัด ขั้นกลางคือสะดุด ส่วนขั้นหนักก็เลือดตกยางออก เพราะเอาหัวแม่เท้าซัดเข้าขอบลดระดับนั้นเข้าไปเต็ม ๆ เผลอ ๆ อาจหกล้มแถมด้วยอีกต่างหาก (อธิบายเพิ่มเติมอีกทีเช่นกัน ว่าหากเป็นภายในห้องน้ำ หรือพื้นที่แคบ ๆ ที่การทำกิจกรรมในพื้นที่ใช้ก้าวสั้น ระมัดระวัง การลดระดับ 2-3 ซม. ก็ยังโอเคอยู่)
จากประสบการณ์การใช้อาคาร ตำแหน่งที่มักลดระดับน้อยไปแล้วทำให้เกิดอาการสะดุดแบบนี้จะอยู่ที่พื้นหรือลานนอกบ้าน ซึ่งผู้คนไม่ทันระมัดระวัง คิดว่าพื้นที่ดินนั้นกว้างไกลและต่อเนื่องกัน และร้อยทั้งร้อย ต้องมีเหยื่อเดินสะดุด อันนำไปสู่การเอาเทปเหลืองเทปแดงมาติดให้คนสังเกตภายหลัง แต่เชื่อได้ว่า ถึงติดเทปแล้วคนก็มักจะสะดุดอยู่ดี (จากการสังเกต และประสบการณ์ของผู้เขียนเป็นการส่วนตัว)
อย่าลืมนะครับ จะลดระดับทั้งที ก็ลดให้คนสังเกตเห็นได้ชัดเจนไปเลย ฟันธง!
จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ
